رشد روحی کودک از وقتی که به دنیا می‌آید تا زمانی که به درجه انسان کامل می‌رسد، دارای مراحلی است که رسیدن به نقطه اوج آن بدون گذر از مراحل پایین‌تر ناممکن است. پدران، مادران و مربیان اگر مراحل رشد و توانایی کودکان را به صورت کامل و درست بشناسند، در تربیت فرزند بهتر می‌توانند عمل کنند. عدم شناخت مراحل رشد کودک سبب افراط یا تفریط در تربیت می‌شود که هر یک از این دو، آثار ناگواری بر جای خواهد گذاشت که جبران این آثار، گاهی غیرممکن است.
باید با توجه به مراحل رشد عاطفی، درخواست‌ها و نیازهای کودک را در نظر گرفت. مثلا توجه: به او، نیاز او به محبت اشباع می‌کند. پس مادران باید توجه داشته باشند حضور آنان و تماس بدنی با کودک به او آرامش و احساس امنیت می‌دهد و آسایش روحی سبب رشد هر چه بهتر کودک می‌شود.
البته پدران نیز همانند مادران باید بدانند که کودک، علاوه بر مادر و محبت او، به پدر و رابطه با او هم نیاز دارد و کمبود احساس محبت از سوی پدر برای او پیامد مناسبی نخواهد داشت و قطعا امنیت روحی و آسایش خاطر او را به هم می‌زند. بنابراین پدر و مادر باید همراه و همگام با یکدیگر در رشد و ارتقای سطح فهم و تربیت کودکشان تلاش نمایند. والدین باید توجه داشته باشند که در برخورد با فرزند باید صبر و حوصله بیشتری داشته باشند. مثلا وقت‌هایی او بهانه‌ای می‌گیرد، باید با صبر و حوصله پاسخ او را داد و در آرامش و تامین امنیت روحی او کوشید. باید از بروز حسادت وی جلوگیری کرد و با دادن مسئولیت‌هایی در حد توان وی، حس مسئولیت انجام کارها را در او زنده ساخت.

جامعه‌ای که به سلامت جسم و روان اعضای خود توجه می‌کند، ضمن عدم صرف هزینه‌های سرسام‌آور درمانی، انسان‌هایی سالم نیز پرورش می‌دهد که موجب رشد فردی و اجتماعی خواهد شد. از جمله ویژگی‌های فردی که از سلامتی روانی برخوردار است، عبارتند از:
1- قابلیت ایجاد روابط موزون و هماهنگ با دیگران
2- حل تعارض‌های هیجانی و تمایلات شخصی
3- تغییر و اصلاح محیط اجتماعی پیرامون
بر اساس آمارهای موجود تمام مشکلات و معضلات فردی و اجتماعی همگی ناشی از رفتارها و روش‌های غلط زندگی است. بنابراین همان قدر که سلامت جسم اهمیت دارد، به همان نسبت سلامت روان نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پس باید راه‌کارهای صحیح زندگی را در پیش بگیریم.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-شناخت رشد روحی کودک

کودک و رقابت
معمولا کودکان در سن 6 تا 8 سالگی در همه چیز با یکدیگر رقابت می‌کنند. البته بعضی از کودکان ذاتا رقابت‌طلب‌تر از دیگران هستند و گاهی هم برای این کار دست به کارهای جالب و خنده‌دار می‌زنند. این رقابت زمانی بروز می‌کند که کودکان می‌بینند بچه‌های هم سن و سالشان چه کارهایی انجام می‌دهند و خود را با آن مقایسه می‌کنند و تلاش می‌کنند که به آنها برسند. از طرفی رقابت می‌تواند کودک را برای رسیدن به موفقیت ترغیب کند و از طرفی دیگر حس همدردی، کارهای گروهی و اعتماد به نفس کودک را تقویت کند. گاهی بسیاری از کودکان وقتی در یک بازی بازنده می‌شوند، از شدت عصبانیت منفجر می‌شوند و گریه می‌کنند، از این رو برای برنده شدن گاهی تقلب می‌کنند. آنها حتی برای برنده شدن ممکن است قوانین بازی را نیز تغییر دهند.

پرخاشگری و کودک
بهتر است قبل از آن‌که در مورد پرخاشگری کودکان سخن بگوییم، به این سوال پاسخ دهیم که آیا پرخاشگری ستیزه‌جویی، غریزی است؟ در پاسخ باید گفت که رفتار ستیزه‌جویانه در همه انسان‌ها به چشم می‌خورد و این تصور را پیش می‌آورد که خاستگاه و زیربنای ستیزه‌خویی انسان، در دوران‌های بسیار قدیم پایه‌ریزی شده باشد. در مورد این‌که ستیزه‌خویی، کششی غریزی و مادرزادی است، یا آن‌که اصلا غریزی نیست و صرفا واکنشی در برابر محیط خارجی است، بحث فراوان است. بسیاری قبول دارند که نوزاد از بدو تولد قابلیت ستیزه‌خویی دارد و روان‌کاوان متخصص کودکان، مدعی هستند که حتی نوزادان نیز از تخیلات نابودگرانه و وحشت‌زا خوششان می‌آید. بخشی از این تخیلات ناشی از ستیزه‌جویی ذاتی است.
البته با وجود این‌که ممکن است حالت‌هایی مادرزادی برای ستیزه‌خویی وجود داشته بشد، اما انسان می‌تواند با ایجاد محیط مناسب برای فرزندانش؛ یا اگر این راه نشد، با تحت روان‌کاوی قرار دادن آنها، از آن رهایی یابد. اسکات در کتاب ستیزه‌خویی در این‌باره می‌گوید: «می‌توانیم این نتیجه را بگیریم که چیزی مانند «غریزه ستیزه» به مفهوم نیروی پیش‌برنده درونی و نیازمند ارضاء، وجود ندارد، اما مکانیزم فیزیولوژیکی درونی‌ای وجود دارد که فقط هنگامی که تحریک شود، ایجاد ستیز می‌کند. در بسیاری از شرایط واقعی شاید این تفاوت مهم نباشد، اما امیدواریم که به نتیجه‌گیری نهایی در مورد کنترل ستیزه‌خویی منجر شود. این مکانیزم فیزیولوژیکی درونی خطرناک است، اما به وسیله عوامل خارجی می‌توان آن را تحت کنترل درآورد.»

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-رفتارهای عمومی کودک

برای همه پیش می‌آیید که بخواهند محیط و اطرافیان خود را به گونه‌ای کنترل کند و هر کسی به روش خود این کار را انجام می‌دهد و تعجبی ندارد که کودک شما هم از همان ماههای ابتدایی زندگی خود بخواهد دیگر را کنترل کند و همه را متوجه خود کند، یکی از این راه‌ها که خیلی هم ساده می‌باشد مو کشیدن بزرگسالان به وسیله کودک. برای این عمل او دلیل خاصی وجود ندارد ولی کودک فهمیده برای جلب توجه بزرگسالان آنها را به گونه‌ای تحریک کند و مو کشیدن تنها راه می‌باشد.

محققین بر این عقیده هستند که مو کشیدن کودک همانند کلید روشن و خاموش کردن یک دستگاه برقی می‌باشد که می‌توانیم آن را کنترل کنیم، کودک متوجه است زمانی مو کسی را می‌کشد او را از انجام کاری بازمی‌دارد مثلا زمانی که اسباب‌بازیش را اگر کودکی دیگر می‌خواهد بردارد با کشیدن مو به او هشدار می‌دهد که این کار را نکند. محققین در علم مهارت شناختی کودک معتقدند که شرایط پیش‌ آمده را کنترل می‌کند. مثلا می‌توانید تصور کنید کودک همبازی او آخرین لوگو بازی را بر می‌دارد و او با کشیدن مو همبازی خود صدای او را در می‌آورد و بزرگتر‌ها را متوجه این عمل می‌کند و در این زمان بزرگترها وارد عمل شده و با یک لوگو دیگر این مسئله را خاتمه می‌دهند و همبازی او متوجه می‌شود تا دفعه دیگر هنگام برداشتن کمی فکر کند. شاید هم دیده باشید که کودک موهای خودش را می‌کشد، مطمئن او از یک مسئله عصبی است و اذیت می‌شود و اگر تلاش کردید و مشکلات پیش آمده را رفع کردید و باز هم این مسئله به دفعات زیاد و بی‌مورد تکرار شد می‌توانید به یک پزشک مراجعه کنید.

با عادت مو کشیدن چه باید کرد

باید به کودک آموزش داد که با این روش به چیزی که می‌خواهد نمی‌رسد و باید این رفتار بد خود را ترک کند.

هیچ وقت نباید تصور کنیم که با حواس‌پرت کردند او می‌تواند این عادت را ترک کند باید به او آموزش دهیم مثلا زمانی جهت دریافت اسباب‌بازی از همبازی خود مو می‌کشد بایستی اسباب‌بازی را از او گرفته و به دوستش بازگردانیم و بگوییم «این کار زشت است و نباید مو بکشی» همین سخن کوتاه کافی است. چون کودکان در لحظه زندگی می‌کند بلافاصله بعد از هر رفتار زشت به او سریع تذکر دهیم و با ندادن اسباب‌بازی او را متوجه کنیم که با مو کشیدن چیزی درست نمی‌شود.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-چرا کودکتان مو می‌کشد

والدین همیشه برای فرزندان خود دغدغه دارند و می‌توان دوست‌یابی را هم یکی از این دغدغه‌ها به حساب آورد، والدین نگران دوستانی هستند که فرزند خود انتخاب می‌کند، و اگر حس کنند که این دوستی به نفع فرزند آنها نمی‌باشد به هر طریقی که شده این رابطه را می‌خواهند حذف کنند و مانع آن شوند، البته این نگرانی منطقی می‌باشد. دوستان می‌تواند بیشتر تاثیر را بر روی رفتار و سرنوشت افراد داشته باشد. والدین باید متوجه این مسئله باشند که سلامت روانی کودکان تاثیر بر روی دوستی مناسب او دارد.

تحقیقات نشان داده است که داشتن دوست در گروه سنی فرزندشان باعث ارتقای سلامت روحی و روانی او می‌شود و او توانایی این را پیدا می‌کند تا از موقعیت‌های دشوار زندگی راحت‌‌تر عبور کند. زمانی وجود پیش می‌آیید که آدمی نیاز به یک حمایت کننده‌ای غیر از خانواده نیاز دارد و یک دوست خوب می‌تواند این نیاز را برطرف نماید. بنابر این والدین نباید حساس نسبت به دوست‌یابی دوستان خود باشند و با این رفتار مانع دوستابی آنها شوند، و البته والدین باید مراقب باشند که فرزندان آنها دوست‌های مناسب انتخاب کنند و فرزند آنها به واسطه همین دوستان دچار برخی مشکلات نشوند.

برخی کودکان در امر دوست‌یابی دچار مشکل می‌شوند و یا نمی‌توانند با دیگر همسالان خود ارتباط برخورد کنند و از پیدا کردن دوست مناسب عاجزند و در این راه دچار ناامیدی می‌شوند، و شنیدن این جمله از زبان فرزند که «کسی منو دوست ندارد و با من کسی دوست نمیشه» برای والدین ناراحت‌کننده است ولی باید آنها فراموش نکنند که در این امر مهم نبایست مستقیم وارد عمل شوند و خود دوست برای او انتخاب کنند بلکه باید به او آموزش دهند که برای خودش یک دوست مناسب پیدا کند و کودک خود را از افسردگی و آزرده‌خاطری که دارد بیرون بیاورند. زیرا یک چنین حس که در طولانی مدت ادامه پیدا کند باعث افسردگی و رنج‌خاطر کودک می‌شود.

همانطور که می‌دانیم یک کودک که به دنیا می‌آیید ذهنیت بکر و سفیدی دارد و این اطرافیان هستند در او تاثیر می‌گذارند و ذهنیت او را بذرپاشی می‌کنند، بنابراین والدین باید متوجه باشند که این ذهنیت سفید او را با هر نوع رفتاری مسموم نکنند و او را آزرده‌ خاطر نکنند و او را در جهت مثبت هدایت نمایند.

کودکان دارای روحیات متفاوت هستند و انعطاف‌پذیری آنها کاملا متفاوت می‌باشد، برخی از کودکان در برقرار ارتباط با دیگران خیلی راحت و زود انس می‌گیرند و برخی از آنها هیچ علاقه به ارتباط داشتن با اطرافیان خود ندارد و دائما به مادر خود متصل هستند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-چگونه دوست‌یابی را به فرزندان آموزش دهیم؟

یکی از دغدغه‌های والدین تربیت درست و صحیح کودکان خود می‌باشد، ولی برخی مواقع پیش می‌آید که هر چه والدین سعی می‌کنند باز هم کودک خود را دارای مشکل می‌یابند، شاید دزدی یک از بحرانی‌ترین ناهنجاری اخلاقی در کودک است و سالیان دراز افکار تمامی اقشار را به خود مشغول کرده است و همواره محققین در پی علت‌یابی آن می‌باشند. در این مطلب به چرایی و چگونگی آن می‌پردازیم.

گاهی والدین تغییرات رفتاری در کودکان خود می‌یابند که با ساختار اخلاقی خانواده کاملا مغایرت دارد، آنها می‌بینند کودک بدون آنکه واقف به عمل خود باشند خیلی راحت دست‌درازی به وسایل کودکان همبازی خود می‌کنند و بعد از بازی آن اسباب‌بازی را به خانه می‌آورند و یا زمانی که برای خرید همراه والدین خود به سوپرمارکت می‌روند به دور از چشم والدین خوراکی‌ها را برمی‌دارند و در جای پنهان می‌کنند و این رفتار هم تا سن 8 سالگی به اوج خود می‌رسد و باعث نگرانی پدر و مادر می‌شود. والدین در تمام دورانی که می‌خواهند صاحب فرزند شوند تلاش دارند که رفتاری صادق و درست داشته باشند تا انعکاس درستی روی کودک آنها داشته باشد، علیرغم همه این تلاش‌ها کودک آنها از همان دوران کودکی دزد شده است و باعث نگرانی و دلهره والدین و در برخی مواقع باعث شرمندگی والدین می‌شود، در این هنگام والدین باید توجه داشته باشند که کودک آنها آیا قوه تشخیص این مسئله را دارد و اگر ندارد باید تلاش کنند که با مراقبت و هشدارهایی که به او می‌دهند و همچنین با آموزش‌های اجتماعی به او یاد بدهند که این کار درستی نیست و دارای عواقب منفی می‌باشد، ولی هنگامی که کودک به حدی رسیده باشد که بتواند تشخیص دهد که عمل زشت و نادرستی را انجام می‌دهد ولی باز هم دوست دارد که این کار را انجام دهد و آگاهانه تن به سرقت می‌دهد باید در این زمان واقعا شیوه‌ای را در پیش گرفت و به فکر اصلاح کردن فرزند خود باشید و برای او نگران باشید.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-دزدی کودکان را مهار کنید

زمانی که به گذشته خود می‌اندیشیم می‌بینیم قصه گفتن مادرها و مادربزرگ‌ها ذهن ما را نوازش می‌کرد و با زیبای‌های کلام آنها شاد و خرسند می‌شدیم و زمانی از زندگی عادی خود دور می‌شدیم و همراه کلام آنها به دور دست سفر می‌کردیم و با ذهن کودکانه خود خیالپردازی می‌کردیم. هنگامی که از مادران سوال می‌کنیم از کجا این قصه‌ها را می‌دانید، می‌گفتند مادران ما گفته‌اند؛ بنابر این نتیجه می‌گیریم که این قصه‌سرای‌ها از زمان‌های دور انسان‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده است و هر زمانی مادری که می‌خواست کودک خودش را به آرامش برساند متوسل به قصه‌های که زبان‌به‌زبان نقل شده، می‌شد تا صنعت چاپ توانست همین قصه‌ها را جمع‌آوری کند و بصورت کتاب درآورد.

تاریخچه قصه‌‌‌گویی همواره با انسان بوده و اثرات مثبت و منفی هم به همراه داشته، گاهی یک قصه می‌تواند اثری در آینده کودک داشته باشد که ده‌ها آموزش چنین اثری را ندارند.

برخی از کودکان دارای اختلال‌های رفتاری می‌باشند. این کودکان معمولا رفتارشان با هم سن‌های خود متفاوت است و دارای ویژگی‌های خاص می‌باشند، میزان شرارت و شیطنت آنها از گروه سنی‌‌شان بیشتر می‌باشد. آنها توجه‌ای به دیگران ندارند و حقوق آنان را زیرپا می‌گذارند و به طور کلی با هر قانون و قوانین مخالفت می‌کنند. این کودک در محیط‌های اجتماعی کنترل بر رفتار‌های هیجانی خود ندارند، مثلا نمی‌توانند با هیجان‌های فرهنگی، سنتی، قومی ارتباط برخورد کرد و این گونه رفتارها در اجتماع باعث می‌شود که تاثیر منفی برای او به جا بگذارد و نتواند سازگاری با محیط را تجربه کند، و اینگونه کودکان شدیدا در معرض افسردگی قرار دارند. عدم سازگاری با محیط در کودک باعث می‌شود که کم‌کم بدرفتاری با دیگران را شروع کنند و از محیط‌های مختلف طرد شوند، و این عوامل باعث می‌شود که کودک کمتر در محیط‌های مناسب آموزشی و فرهنگی قرار بگیرد و هر روز وضعیت کودک ناهنجارتر می‌شود و حتی بزرگترها هم تحمل ندارد و متوسل به تنبیه کودک می‌شوند.

قصه‌درمانی را نمی‌توان به عنوان یک روش درمانی محسوب کرد، در قصه‌درمانی می‌تواند خیلی نامحسوس کودک را همراهی کند که ادبیات و روش زندگی خود را تغییر دهد و رفته‌رفته خود را در آن قصه‌های شیرین ببیند و از کجروی‌های زندگی خود را تغییر دهد و از آن قصه‌ها روش‌های جدید چگونه زندگی کردن را می‌آموزد بدون آنکه به او امر شود و او یاد می‌گیرد که چگونه با دیگران روابط اجتماعی و خوب را برقرار کند. بیشتر کودکان از شخصیت‌های قصه‌ها و افسانه‌ها تاثیر می‌پذیرند و خود را در آنها می‌یابند و سعی می‌کنند به شخصیت آن افراد نزدیک شوند و در رفتارهای خود را اصلاح می‌کنند، قصه تقویت قدرت فهم و بیان، پرورش خلاقیت، آموزش زبان و افزایش گنجینه واژگان کودکان نیز از دیگر تأثیرهای آموزشی و تربیتی داستان‌سرایی به‌‌شمار می‌روند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-درمان روانشناختی کودکان با قصه‌درمانی

اطلاعاتی مفید برای والدین و سرپرستان

بازی و مکاشفه ی جنسی بخشی طبیعی از بلوغ جنسی در دوران کودکیست و به کودکان کمک میکند تا نه تنها بدن خود را بهتر بشناسند بلکه هنجارهای اجتماعی و فرهنگی حاکم بر رفتارهای جنسی را نیز بیاموزند. اما برخی از این رفتارهای جنسی در کودک صرفا” کنجکاویهای بدون خطر نیستند. در برخی موارد این رفتارهای جنسی می توانند سلامت خود کودک و یا کودکان دیگر را تهدید کنند. در بیشتر موارد این رفتارهای ناسالم جنسی حتی پس از منع کودک همچنان ادامه پیدا می کنند.

این رفتارهای ناسالم می توانند یک یا چند ویژگی زیر را در خود داشته باشند:

به نحوی کاملا مشخص فراتر از مرحله ی بلوغ کودک هستند (برای مثال کودکی سه ساله که سعی در بوسیدن آلت جنسی فردی بالغ دارد)

بکاربردن تحدید، زور و خشونت.
انجام اعمال پرخطر با اعضای جنسی بدن (برای مثال فرو کردن اجسام در مقعد و یا واژن)
سر زدن رفتارهای جنسی میان کودکان با تفاوت سنی زیاد(برای مثال دکتر بازی کودکی 12 ساله با کودکی 4 ساله
همراه بودن این رفتارهای جناسی با واکنشهای احساسی و روحی شدید در یک کودک مانند خشم و اضطراب
تداخل پیدا کردن و در تعارض قرار گرفتن این رفتارها با علایق و فعالیتهای معمول دوران کودکی
در بیشتر مواقع رفتارهای ناسالم جنسی در یک کودکی که در تعامل و مشارکت با دیگر کودکان از جمله کودکانی با سنین پایینتر، خواهر یا برادر و دوستان اتفاق می افتد.

در حال حاظر آماری از تعداد کودکان با مشکلات رفتارهای ناسالم جنسی وجود ندارد. باوجود افزایش آمار پروندهای ارجاعی به نهادهای حمایت از کودکان و دستگاهای قضایی نوجوانان در دو دهه ی اخیر روشن نیست که این افزایش ناشی از افزایش تعداد کودکان بارفتارهای ناسالم جنسی است و یا افزایش میزان آگاهی عمومی و درنتیجه شناسایی بهتر این رفتارها و یا ترکیبی از هر دو عامل است. بااین حال می دانیم که رفتارهای ناسالم جنسی:

محدود به گروه خاصی از کودکان نیست
درمیان کودکان تمام رنجهای سنی، سطوح اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، محیط های زندگی و ساختار خانوادگی روی می دهند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-شناخت مشکلات رفتارهای جنسی ناسالم در کودکان و برخورد مناسب با آنها

کودکان مبتلا به اختلال نقص قابل توجهی و بیش فعالی (ADHD) بی قرار، بی توجه، و تکانشی هستند، و آنها مشکلاتی در رابطه با عملکرد اجتماعی دارند، اغلب دوستان کمتر دارند و بیشتر از کودکان عادی طرد می شوند. در یک مطالعه طولی جدید در نروژ، محققان رابطه دو طرفه بین رشد علائم ADHD در کودکان جوان و طرد شدن توسط همسالان را بررسی کرده اند.

این مطالعه توسط دانشمندان در دانشگاه علوم و فنی نروژی (NTNU) در بخش تحقیقات اجتماعی فناوری، مرکزی برای کودک و سلامت روان جوانان و رفاه کودکان در تروندهایم، نروژ، و دانشگاه کالیفرنیا انجام شد. نتایج آن را در نشریه رشد کودک منتشر کردند.

ADHD

“ADHD یا همان اختلا کمبود توجه و بیش فعالی روابط ضعیف با همسالان را پیش بینی می کند، اما روابط ضعیف با همسالان نشانه های بیش فعالی را تحت تاثیر قرار می دهد و از لحاظ تاثیر یک چرخه معیوب ایجاد می کند؟

این سوال اصلی پژوهش فرود استنسنگ، استادیار روانشناسی در NTNU و نویسنده اصلی این پژوهشمی باشد و در ادامه می نویسد:

” ما دریافتیم که علائم اختلال بیش فعالی و کمبود توجه بیشتر در سن 4 سالگی، طرد بیشتر توسط همسالان در سن 6 سالگی را پیش بینی می کند، و متقابلا، طرد همسالان بیشتر در سن 4 سالگی علائم ADHD بیشتر را در سن 6 سالگی پیش بینی می کند. اما این تاثیرات در سنین 6 تا 8 سالگی مشاهده نشدند”.

“در پایین ترین سطح می توان گفت طرد همسالان و نشانه های بیش فعالی و کمبود توجه مرتبط هستند،اما انها ممکن است در طول زمان بر یکدیگر تاثیر بگذارند: در تکمیل تحقیقات قبلی که نشان دادند ADHDمنجر به عملکرد اجتماعی ضعیف می شود، مطالعه ما نشان می دهد که نشانه های ADHD تحت تاثیر تجربیات کودک با همسالان خود است”

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-علائم بیش فعالی و کمبود توجه و ارتباط با همسالان

منبع: دانشگاه گاتن برگ

خلاصه :

کودکان مبتلا به اوتیسم و شرایط مشابه اغلب با مشکلاتی در برخی از زمینه های ارتباطی مواجه هستند. یک تز دکترای جدید در زمینه ی زبان شناسی بیانگر این بوده است که این بچه ها قادر به رشد و گسترش گفتار ، حرکات خود و یک حس ریتم و ملودی از طریق گوش دادن به اصوات کلامی مختلف هستند.

بیان مسئله:

این امر به خوبی شناخته شده است که کودکان مبتلا به اوتیسم، آسپرگر و اختلال فروپاشی دوران کودکی، (در مجموع به عنوان شرط طیف اوتیسم، ASC نامیده می شود) اغلب مشکلاتی در زمینه ژست ها و ریتم و اهنگ کلام دارند، در عین حال مطالعات انجام شده در این زمینه بسیار ناچیز می باشند.

یک دلیل برای مطالعه ی ساختار صوتی کلام این است که رشد این حوزه در کودکی اولیه صورت می گیرد، زمانی که کودک یاد می گیرد در جریان سخنرانی بین صداها و سیلاب ها تمایز قائل شود. از آنجا که طبقه بندی ادراک حسی برای کودک اوتیسم سخت است، گوش دادن، دیدن و تجربه کردن بدن به صورت همزمان در کودکان اوتیسم با مشکل مواجه است. علاوه بر این، برخی از ادراک های حسی می تواند در موارد خاصی به صورت قوی درک شوند.

کودکان مبتلا به ASC اغلب حس قابلی در رابطه با جزئیات دارند و در نتیجه تمرکز بر تمرین صداها و هجاها می تواند برای رسیدن به یک تعامل و برای رشد دیگر حوزه های زبانی استفاده شود.

پیا نوردگرن، نویسنده این پایان نامه اعتقاد دارد که :”ما درصدد بودیم که بیابیم که آیا یک مداخله متمرکز بر صفات معمول کودکان اوتیسم می تواند منجر به رشد مهارت های زبانی مختلف شود، مانند ساختارهای جمله ای و سیلاب ها و هم چنین زیر و بمی صدا و ژست های کلامی”.

نوردگرن دو کودک اوتیسم سوئدی را در سه مطالعه مختلف مورد پیگیری قرار داد.جایی که یک صوت بین کلمات تمایز ایجاد می کرد کلمات کوچک جفت می شدند، برای مثال P-b، و به تدریج ارائه می شدند برای افزایش آگاهی از تضاد واج شناسی و بازنمایی نمادین کلمات. نتایج بر ارتباط زمانی بین ساختار واج شناسی، اهنگ کلام و ژست ها اشاره دارد. نوردگن هم چنین نشان داد که ادراک صوتی و تصویری پیشگام مهمی برای رشد زبانی کودکان اوتیسم باشد. زمانی که کودک گوش می دهد و مشاهده می کند، یک پتانسیل برای رشد تعامل به وسیله کلام و ژست ها وجود دارد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-صدا ها می تواند برای پیشرفت گفتار و حرکات در کودکان مبتلا به اوتیسم مفید باشند

منبع: دانشگاه آلاباما در بیرمنگام

در یک مطالعه جدید تاثیر تابش نور بر روی ارتباط بین مشکلات بینایی و در کودکان بیان شده است.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالات عصبی تکاملی در دوران کودکی می باشد و یک مطالعه جدید از محققان در دانشگاه آلاباما در بیرمنگام ارتباط بین این اختلال را با نقص های بینایی نشان داده است.

نتایج حاصل از این بررسی بزرگ از هفتادوپنج هزار کودک نشان میدهد خطر ابتلا به افزایش در کودکان مبتلا به مشکلات بینایی که با عینک یا تماس درست نمی شود ,مانند کوررنگی و یا تنبلی چشم ,نسبت به کودکان دیگر وجود دارد.

این یافته نشان می دهد که کودکان با اختلال بینایی برای علایم و نشانه های بیش فعالی باید مورد پایش قرار بگیرند، تا این ارتباط بین دید و توجه بهتر مورد بررسی قرار بگیرد.

در این مطالعه کودکان سنین 4 تا 17 با داده ها از سازمان ملی بهداشت کودکان مورد بررسی قرار گرفتند. بیش از 15 درصد از کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی نقص های بینایی نیز داشتند در حالیکه 8.3 درصد از این کودکان نیز دید نرمال داشتند.

بر اساس نظر مسئول این پژوهش پروفسور دی کارلو، از انجا که تنها مشکلات بینایی غیر قابل حل با عینک با بیش فعالی در ارتباط هستند پس یکی از این دو باعث دیگری می شود و یا بالعکس.

بر این اساس دیکارلو می نویسد: اگر به نظر برسد که یک کودک علاوه بر مشکلات بینایی ,مشکلات توجه نیز دارد، پدر و مادر کودک ممکن است مایل به بحث در مورد چشم انداز بینایی کودک خود با پزشک متخصص اطفال خود باشند و معاینه چشم و همچنین بحث در مورد مشکلات توجه را در نظر داشته باشند.

در این مطالعه از والدین در مورد مشکل دید کودک پرسیدند و اینگه ایا با عینک اصلاح پذیر است یا خیر.این نوع از مشکلات بینایی می تواند از محدوده کمبود دید رنگی به یک تنبلی چشم (آمبلیویی) باشد، اما همچنین شامل کودکان مبتلا به اختلال بینایی است.

دیکارلو گفت” از آنجا که ما نمی دانیم که اگر رابطه علت و معلولی است ,ما هیچ توصیه هایی برای

پیشگیری نداریم, من فکر می کنم مهم تر آن است که والدین دریابند که کودکان مبتلا به مشکلات بینایی ممکن است آگاه نباشند که آنها به خوبی که دیگران می بینند، نمی بینند.”

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-ارتباط بین نقص بینایی و اختلال نقص توجه و بیش فعالی

اولین کلمه ای که بچه بر زبان می آورد چیست؟
احتمالا همان کلمه ای باشد که به وسیله ی آن مادرش را صدا می زند. ممکن است فکر کنیم که فهمیدن کلمه «ماممان» کار آسانی باشد؛ اما حقیقتا پروسه ی پیچیده ای جهت یادگیری این کلمه وجود دارد. حالا این پروسه را به صورت گام به گام برای شما بازگو می کنیم.

زمانی که بچه به دنیا می اید، مغز او مانند برگی سفید و نانوشته است و هیچ چیز در آن وجود ندارد. بخش های مختلف مغز که حواس چندگانه را می فهمند و هنوز چیزی را دریافت نکرده اند. صحیح است که چشم های بچه باز است، اما رشته عصبی که چشمان او را به مغز متصل می کند، همچنان تکامل نیافته است؛ به این دلیل مغز او قادر نیست که چیزی را ثبت کند.

بنابراین بعد از یکی دو ماه که این عصبها رشد یافت، بچه می تواند مادرش را ببیند.

به خاطر تکرار چیزی، مرکز حافظه جهت مرئیات، در مغز بچه رشد می کند. برخوردهای پی در پی وی با مادرش، مکررا ادراکاتی را برایش به وجود می آورد؛ ادراکاتی که همگی در همان مرکز ثبت خواهند شد.

در این مرحله است که کودک می تواند مادر خودش را بشناسد.

زمانی که مادر متوجه می شود که کودکش این مرحله از رشد را پشت سر گذاشته است، شروع می کند که خود را برای کودک معرفی کند؛ یعنی برخی اوقات و گاه و بی گاه به خودش اشاره می کند و به کودک می گوید «مامان» یا «مادر».

در شروع بچه نمی تواند بشنود؛ اما همچنان که عصبهایش تدریجا رشد پیدا می کند؛ قادر به شنیدن می شود. در این زمان به خاطر تکرار، مرکز حافظه ی او برای شنیدن، در مغز او پیدا می شود و به مرور معنی کلمه «مامان» را می فهمد و معنی آن را خوب به ذهن خود می سپارد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-کودک به چه روشی زبان باز می کند؟

عزت نفس: چگونه به کودکان و نوجوانان کمک کنیم که تصویر بهتری از خود داشته باشند.
عزت نفس یکی از مهم ترین و اساسی ترین کلید های رسیدن به موفقیت است. رشد سطح عزت نفس و اعتماد به نفس درکودکان و نوجوانان برای دستیابی به احساس شادی و موفقیت در زندگی بسیار مهم است. این مقاله قصد دارد که مهم ترین معانی و اصولی که باعث دستیابی کودک شما به عزت نفس می شود را ارائه کند. این مقاله هم چنین مقالات و محصولات دیگری که می توانددر این زمینه به شما کمک کننده باشد را نیز معرفی می کند.

عزت نفس چونگی احساس ما در مورد خود است، و رفتارهای ما به طور و واضح و آشکار انعکاس دهندۀ احساسات درون ماست. برای مثال کودک و یا نوجوانی که عزت نفس بالایی داشته باشد قادر خواهد بود:

به طور مستقل و بدون وابستگی به دیگران کارهای خود را انجام دهد.
از مسئولیت فرار نمی کند و آنها را می پذیرد.
تحمل شکست را دارد و به راحتی ناامید نمی شود.
وظایف جدید را می پذیرد و تونایی های خود را به چالش می کشد.
احساسات منفی و مثبت خود را کنترل می کندو در برابر انها ضعف نشان نمی دهد.
به دیگران پیشنهاد کمک می دهد و از این کار دریغ نمی کند.

در مقابل کودکانی که عزت نفس پایینی دارند رفتارهای زیر را از خود بروز می دهند.
از تجربه کردن اتفاقات جدید خودداری می کند.
احساس می کنند که کسی آنها را دوست ندارد و دیگر افراد نمی خواهند که با او باشند.
دیگران را به خاطر کمبودها و شکست های خودشان سرزنش می کنند.
از نظر احساس متفاوت عمل می کنند و یا حداقل وانمود می کنند که متفاوتند
از اینکه در کوچکترین کارها هم شکست بخورند به شدت احساس ناامیدی می کنند و تحمل آن را ندارند.
از استعدادها و توانایی های خودشان استفاده نمی کنند و از آنها دست می کشند.
به راحتی تحت تاثیر جریان غالب قرار می گیرند و عقاید مستقل از خود ندارند.
والدین بیش از هر شخص دیگری می توانند عزت نفس افراد را در زندگی افزایش دهند و البته این کار، به هیچ عنوان کار سختی نیست. در واقع بسیاری از پدر و مادرها حتی بدون اینکه متوجه شوند رفتارها و حرف های آنها چه تاثیری در کودک و یا نوجوانشان می گذارد این کار را انجام می دهند. در زیر ما پیشنهاداتی ارائه می کنیم تا شما با انجام آنها بتوانید سطح عزت نفس رادر کودکان و یا نوجوانتان بالا ببرید.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-فعالیت هایی که باعث افزایش عزت نفس در کودکان می شود

زمانی که تلفن همراه یک وسیله ی لوکس برای ثروتمندان یا وسیله ی مورد استفاده برای والدین می باشد، این مسئله که کودکان نیز یک گوشی تلفن همراه داشته باشند معمول و عادی می باشد. کودکان نوپا و بچه های کوچک گوشی تلفن همراه و تبلت را می شناسند و به وسیله ی آن می توانند شوهای تلویزیونی مورد علاقه شان را تماشا کنند، به موسیقی گوش دهند و با آن بازی کنند. ولی این مسئله که بچه های کوچک قبل از رسیدن به سن خاصی موبایل داشته باشند ضروری به نظر نمی رسد.

زمانی که بچه ها انقدر کوچک هستند که باید همواره تحت نظارت باشند، آنها به موبایل نیازی ندارند. این مسئله روشن به نظر می آید که در این سن تکنولوژی موبایل در اصل برای ارتباط با دیگران استفاده می شود. کودک برای تماشای شوهای تلویزیونی و بازی کردن به موبایل نیاز ندارد. استفاده از وسایل الکترونیکی برای بچه ها در سنین خاصی بر روی رشد و سطح توجه آنها تاثیر می گذارد. هیچ دلیل برای اینکه کودکان برای خودشان موبایلی داشته باشند که همیشه در دسترس باشند وجود ندارد. شما می توانید گوشی را پیش خود نگه دارید و زمانی که کودک باید به شما تلفن بزند و یا از او خبردار شوید گوشی را در اختیار او بگذارید.

زمانی که کودک شروع به خارج شدن از خانه می کند می تواند برای تماس های اضطراری و بدون اینکه گوشی زنگ بخورد و استفاده از آن برای او یک عادت شود گوشی تلفن همراه در اختیار داشته باشند. ولی زمانی که کودک به اندازه کافی استقلال و جسارت دارد که به تنهایی و یا با دوستانش بیرون برود در این زمان کودک به تلفن همراه نیاز دارد. این بدین معنی نیست که نباید قوانین در این رابطه برای کودک وجود داشته باشد. به کودکان اجازه ندهید همان سطح دسترسی که شما به گوشی موبایل دارید کودک نیز به همان مقدار به موبایل دسترسی داشته باشد.

چه زمانی می توانم برای فرزندم گوشی موبایل بخرم

ولی زمانی که یک گوشی موبایل در اختیار کودک می گذارید نیاز است که یک سری محدودیت ها برای استفاده از آن برای کودک قائل شوید. این مسئله بستگی به آن دارد که کودکان برای چه کاری از تلفن همراه استفاده کنند و چه زمانی اجازه استفاده از آن را دارند. برای مثال جهت استفاده برای اینترنت کودک باید با یک سری قوانین قابل قبول محدود باشد. برای حفظ کودکان از خطرات احتمالی که در اینترنت آنها را تهدید می کند شما می توانید گوشی هایی در اختیار کودکان بگذارید که به اینترنت وصل نمی شوند و برای استفاده از آن قوانین و محدودیت هایی برای استفاده از آن وجود داشته باشد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-چه زمانی می توانم برای فرزندم گوشی موبایل بخرم

کودکان یک مخرن ذخیره داخلی (درایو) برای اکتشاف دارند. فرزندانتان را به مشاهده ی جهان و شگفت زدگی و تعجب برای هرچیزی که درآن است تشویق کنید. ماریا مونتسوری معتقد بود که همه ی بچه ها مانند “دانشمندان کوچک” رفتار می‌کنند، به طوری که آنها مشتاق مشاهده و ساختن اکتشافات “چه چیزی می شود اگر” در مورد جهانشان هستند. نوزادان و کوکان نوپا محیط را تست می کنند تا مشاهده کنند چه اتفاقی می افتد زمانی که بطور مثال یک اسباب بازی را از بالای صندلی بلند خود رها می‌کنند یا در حمامشان با آب بازی می‌کنند.این درایو مربوط به اکتشاف همچنان با رشد آنها توسعه پیدا می کند و آنها در چیزهایی که برایش تلاش میکنند مخاطره پذیرتر می شوند، از ساختن گل و لای به هم ریخته در باغ تا ایجاد یک پرورشگاه کرم در اتاق نشیمن.

کودکان با تصورات حیرت آور و تمایلات شدید برای کشف جهان متولد می شوند. تشویق این مورد در کودکتان – به او درکشف زیبایی ها و شگفتی های تمام چیزهای اطرافش کمک می کند.

دیدگاه کودک نسبت به جهان
به یاد داشته باشید که جهان کودکان شما بسته تر و کوچک تر از زمین است. دیدن جهان از نقطه نظر او می تواند به شما کمک کند تا حس شگفتی یک کودک خردسال را کشف کنید. سرعت آهسته ی حرکت جهان او را به خاطر داشته باشید.راهنمایی کردن کودکتان را ادامه دهید و آماده ی توقف و بررسی هر آنچه که توجه او را جلب می کند باشید- برای مثال یک پینه دوز یا یک گل: زمانی که او اتلاف وقت می کند ناشکیبا نباشید- با سرعت او سازگار شوید.

بهترین روش برای یادگیری کودکان کارکردن با اشیا است نه حرف زدن در مورد آن ها. این امر مخصوصا وقتی که آن ها جوان (خردسال) هستند مناسب است اما این امر همچنین برای کودکان بزرگ تر و حتی بزرگسالان هم کاربردی است. وقتی بچه ها جوان (خردسال) هستند نه تنها چیزهایی را یاد می گیرند بلکه یاد می گیرند که چگونه یاد بگیرند.هیچ کتابی با استفاده از کلمات و تصاویر برای توصیف جهانی که پیرامون یک جوی کوچک یا زیر یک کنده ی پوسیده وجود دارد، نمی تواند جایگزین ارزش وقت گذاشتن برای مطالعه ی دقیق چیزهای واقعی شود. کتاب ها و دیگر مواد به کودکان کمک می کنند تا قدرت درک و تجربه را با هم در ذهنشان ایجاد کنند، اما اساس باید بر مبنای مشاهده ی مستقیم و تجربه ی دستکاری کردن گذاشته شود

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-کودکان؛ دانشمندان کوچک 

“خلاقیت مستلزم رفتن به جاییست که تاکنون هیچ کس دیگری به آن وارد نشده است. شما باید شهر امن و راحت خود را ترک کنید و برای کسب بینش و بصیرت به بیابان بروید. آنچه که شما کشف می کنید خارق العاده خواهد بود: شما در واقع خودتان را کشف می کنید”-آلن آلدا-

آیا شما به اینکه فرزندتان به بالاترین درجه خلاقیتش برسد علاقه مندید؟مسیر رسیدن به تفکرخلاقانه مسیر مستقیمی نیست،اما نشانه هایی و جود دارد که می تواند به ما در پیمودن راهمان کمک کند.

دراینجا ده راه برای بالابردن خلاقیت کودکان ارائه شده است:
1-اجازه اشتباه کردن بدهید:
کارول داوک، پژوهشگر استفورد و نویسنده:”طرز تفکر،روانشناسی جدید موفقیت” بیان می کند که بچه هایی که از شکست می ترسند، به احتمال کمتری به صورت خلاقانه فکر می کنند.اگر فرزند شما وقتی که اشتباهی می کند ناامید می شود، سعی کنید به او چنین چیزی بگویید:”ما چطور می توانیم نتیجه را تغییر دهیم؟” یا “تو چطور می توانی دوباره آن را انجام دهی؟”.من دوست دارم همانطور این امر را شکست رو به جلو بنامیم و به اشتباهات به عنوان فرصت مناسبی برای رشد بجای شکست نگاه کرد، به این قضییه بپردازم.

2-کثیف کاری کنید:
بسیاری از ما یک فضای تمیز را دوست داریم و وقتی شرایط از دستمان خارج می شود و الودگی به بار می اید احساس ضعف می کنیم. با این حال، وقتی که بچه ها در حال انجام فعالیت خلاقانه هستند، کثیفی و آلودگی به سرعت می تواند زیاد شود. دفعه بعدی که کودکتان می خواهد نقاشی کند یا می خواهد یک کیسه از گلوله های پنبه ای را درتمام زمین پخش کند، اتاقی را برای انجام این کارها او فراهم کنید (و یا مکانی دربیرون برای او فراهم کنید). شما ممکن است بشدت مخالف کثیفی باشید، اما مزایای خلاقیت از این ناراحتی موقت بیشتر است.

3-تلاش را تحسین کنید:
ما همه درمورد اینکه پاداش چطور می تواند مانع تفکر مستقل یک کودک شود، زیاد شنیده ایم. در کتاب کوهن: “مجازات شدن توسط پادشاهان نوشته شده: با اعطای ستاره های طلا، طرح های تشویقی، تمجید و ستایش، وامثال اینها مشکل به بار می آید به طوری که پاداش ها، منجر به افزایش انگیزه مردم برای کسب پاداش های بیشتر می شود”(آنچه که مردم به خاطرش کار درستی انجام میدهند پاداش است و نه تحول درونی خودشان).

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-ده روش برای افزایش خلاقیت کودکان و نوجوانان

قبل از فکر کردن در مورد اختلالات هیجانی کودک، بهتر است از خود بپرسیم: آیا هیچ گاه به شدت احساس نگرانی یا ناراحتی شدید هیجانی کرده ایم؟ به احتمال زیاد پاسخ مثبت است. همه ما این قبیل هیجان ها را تجربه کرده ایم و این تجربه ها به تنهایی دلیل کافی برای دادن این حکم نیست که نابهنجاری یا نقص در شخصیت و منش وجود دارد. کودکان نیز ترس و اضطراب-همان چالش های هیجانی طبیعی- دارند و این ترس و اضطراب تنها زمانی که شدید، مزمن،ممتد و مزاحم باشد علامتی از اختلال روانشناختی است.

طی پنجاه سال گذشته، یافته های پژوهشی همگی نشان میدهند که ترس و اضطراب در کودکی امری معمول و شایع است (جرسیلد و هولمز، 1935، لاپاس ومونک، 1958، مک فارلن، آلن و هانزیک، 1954، اولندایک و کینگ، 1991، به نقل از کندال، 1389). تحقیقات قدیمی تر مثل تحقیق جرسیلد و هولمز (1935) شیوع ترس و اضطراب را به خوبی اثبات کرد. در ان زمان پژوهش ها نشان دادند که ممکن است کودکان و نوجوانان 9 تا 13، نوعی ترس شدید با نگرانی جدی تجربه کنند[1]. به نظر می رسد پیچیدگی های ترس کودکان با رسیدن به 8 سالگی که همراه تحول شناختی کودک و افزایش توانایی او برای استدلال و توسعه پیام های منفی ممکن و نتایج در اینده می باشد افزایش می یابد[2]. هم چنین منابع اولیه ترس و اضطراب با مراحل تحولی در زندگی تغییر می یابد. باید توجه داشت همراه با تحول میزان ترس های گزارش شده کودکان کاسته می شود و کانون ترس تغییر می یابد.

کودک من مضطرب است یا عادی؟

همراه با جریان رشد نوع ترس ها نیز تغییر می کند، یعنی در سنین متفاوت ترس های متفاوتی مطرح می شود. مثلا کودکان 8 ماهه تا 2ساله از جداشدن از مراقبان خود می ترسند، اما این ترس بین 1 تا 2 سالگی کاهش می یابد. بین 2 تا 4 سالگی از شدت دلبستگی کاسته می شود وترس های دیگری مانند ترس از حیوانات وتاریکی ظاهر می شود. بین 4 تا 6 سالگی، قدرت تصور و تصویرسازی کودک رشد می کند و تصویرهایی از ارواح، هیولاهای نیمه انسان-نیمه حیوان و صداهای غیرقابل توضیح در شب را می سازد. بعد از6 سالگی کودک احتمالا بیشتر از آسیب، مرگ یا بلایای طبیعی می ترسد. هم نوجوانان سفیدپوست و هم نوجوانان آمریکایی آفریقایی تبار ترس هایی مشابه درباره صدمه دیدن خود یا دیگران ابراز می کنند[3]، کودک با نزدیک شدن به دوران نوجوانی،ممکن است از پذیرفته نشدن در گروه بزرگسالان بترسد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-کودک من مضطرب است یا عادی؟

تابستان از راه رسیده و سال تحصیلی نیز به پایان رسیده است. خواندن کتاب آخرین کاری است که کودکان به انجام آن تمایل نشان می دهند. اما، مطالعه ی کودک در ماه های تابستان برای حفظ مهارت های خواندن او برای سال تحصیلی آینده حیاتی است.ولی این سوال مطرح است که چگونه کودک خود را به مطالعه در تابستان تشویق کنیم؟ پاسخ این است که باید مطالعه را برای کودک لذت بخش کرد. اما چگونه این کار را انجام دهیم؟ این مقاله راه هایی را برای لذت بخش کردن مطالعه در ماه های تابستان به شما ارائه می دهد. این راه ها شامل خواندن کتاب بیرون از خانه، بویژه در حیاط و در ساحل می شود.

مطالعه را برای کودک خود در تابستان لذت بخش کنید

مطالعه کردن در حیاط
معمولا در تابستان افراد می خواهند اوقات بیشتری را بیرون از خانه سپری کنند و کمتر در خانه بمانند. پس بهتر است یک کتاب بردارید و با بچه ها به حیاط خانه بروید. می توانید یک زیر انداز با خود ببرید و برروی چمن نشسته و با لذت بردن از هوای گرم تابستان به مطالعه بپردازید. همه طبیعت را دوست دارند. در ماه های تابستان می توانید یک کتاب برداشته و همراه با بچه ها در حالی که به مطالعه و بالا بردن مهارت های کتاب خوانی آنها می پردازید از طبیعت نیز لذت ببرید. با این کار عملکرد کودک شما در طول سال تحصیلی نیز بهبود خواهد یافت.

کتاب خواندن در ساحل
اگر منزل شما در یک شهر ساحلی نیست در تابستان حتما برنامه سفر به شمال داشته باشید!

علاوه بر خواندن کتاب در حیاط خانه می توانید با فرزندان خود به ساحل رفته و آنجا به خواندن کتاب بپردازید. در کشور ما خانواده ها علاقه زیادی به رفتن به شمال ایران و صرف وقت در کنار دریا دارند. در خلال زمانی که به شنا کردن و دیگر تفریحات در ساحل دریا می پردازید برروی زیرانداز نشسته و به خواندن کتاب بپردازید. از امواج و نسیم ساحل لذت ببرید. در حالی که بوی آب شور دریا را استنشاق می کنید، در ساحل بر روی زیر انداز خود نشسته و به ارتقاء مهارت های کتاب خوانی کودک خود بپردازید.این روشی بسیار عالی برای افزایش مهارت های مطالعه کودک شماست، بخصوص زمانی که می خواهید از خانه بیرون رفته و به گشت و گذار در محیط بیرون و اجتماع بپردازید. بنابراین، از کتاب لذت برده و مهارت کتاب خوانی کودکان خود را در ساحل دریا بهبود بخشید.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-مطالعه را برای کودک خود در تابستان لذت بخش کنید

ممکن است عجیب به نظر برسد که بچه هایی که به دیگران صدمه می‌زنند بچه هایی هستند که در واقع ترسو هستند!

ترس‌هایی که منجر به ایجاد مشکل در کودک آسیب رسان می شود، معمولا ریشه در تجارب ترس اولیه در زندگی اش دارد، با وجود اینکه کودک به هیچ وجه ترسو به نظر نمی رسد!

کودک وحشت زده برای مدیریت ترسش، رفتارهای پرخاشگرانه ای را تولید می کند که این رفتارها هر زمانی که او احساس تنش کند، شعله ور می شوند. به جای گریه یا صحبت کردن، وقتی که از چیزی می‌ترسد، وحشت زده و هول می شود، و این امر ترسش را تشدید می کند طوری که نمی تواند درخواست کمک کند.

به منظور کمک به یک کودک ترسو، لازم نیست که حتما دلیل ترسو بودنش را بدانید. آنچه که لازم است انجام اقداماتی برای افزایش حس ایمنی اش و برقرار کردن ارتباط با شماست، چه پدر مادر او باشید چه یک مراقب و یا یک دوست محبوب او. همچنین شما باید اقداماتی برای جلوگیری از هرگونه اسیب رساندن تکانشی او به دیگران انجام دهید.

همانگونه که شما با او ارتباط برقرار می کنید و از او محافظت می کنید، کودک احساسات اتشینی که وی را به کتک زدن سوق می دهد با شما در میان می گذارد. گوش دادن به احساسات یک کودک در حالی که مانع از آسیب رسانی او به شخص دیگری می شوید، به او اجازه می دهد تا ترس های پنهانش را آزاد کند. بنابراین او آرام می شود و به دیگران به عنوان دوستانش نگاه می کند نه به عنوان یک تهدید. در زیر روش هایی برای مقابله با این رفتارهای ذکر شده اند:

اول، یک ارتباط قوی تر بسازید:
فرصت هایی را برای ارتباط بیشتر و کامل تر ایجاد کنید. صرف کردن زمان های خاص برای او ابزاری است که برای ایجاد ارتباط،ایده آل است. اگر او بچه خودتان است، تلاش کنید که یک زمان خاص کوتاهی را در همان اوایل روز به او اختصاص دهید، شاید به محض بیدار شدن، به طوری که کودک شما روز را با پیشنهاد شما درباره ی آنچه که او می خواهد برای 5 یا 10 دقیقه اول روز انجام دهد، آغاز کند. این کار را با صمیمیت انجام دهید، با مهربانی به او توجه کنید.

این کمک می کند که یک کودک بفهمد که برای شما مهم است، حتی با وجود خواهر و برادرهای دیگر، یک برنامه ی صبحگاهی و یا تماس های تلفنی در ابتدای روز که شما باید به آنها هم بپردازید.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-توقف کتک زدن بچه های دیگر

یکی از مهم ترین و موثرترین عوامل خانوادگی که سبب می شود برخی از کودکان لجبازی و نافرمانی کنند، فقدان مهارت های ارتباطی موثر والدین است. در حالی که انتخاب یک شیوه ی صحیح و مناسب ارتباطی می تواند از شدت لجبازی و مخالفت جویی در هر کودکی بکاهد و سطح همکاری و پذیرش او را بالاتر ببرد، استفاده از یک روش ارتباطی غیر منطقی، نتیجه ای عکس دارد و می تواند حتی به روابط عاطفی بین والدین وفرزندان آسیب برساند وباعث بروز دردسر برای هر دو طرف شود .

یک ارتباط موثر، تنها وسیله انتقال اطلاعات بین والدین وفرزندان است. تنها راه نشان دادن احساسات به یکدیگر است. بهترین راه تصحیح سوءتفاهم هاست. پیش شرط هر نوع آموزش موثر ودر نتیجه لازمه ی رشد اجتماعی فرزندان است.یک ارتباط ناموثر باعث ایجاد سوءتفاهم می شود. منجر به نارضایتی، احساس تنهایی وتعارض در بین والدین وفرزندان می شود. در طول زمان اعتماد به نفس فرزندان وحتی والدین را مختل می کند واحساس درماندگی ودر نتیجه آسیب های روانی واجتماعی ایجاد می نماید. توانایی والدین وفرزندان را برای مقابله با مشکلات زندگی کاهش می دهد.

لجبازی فرزندان و مهارت های ارتباطی والدین

هنگام برقراری ارتباط با فرزندانشان پیام هایی را به آن‌ها می دهند که موانع برقراری ارتباط موثر است و راه را برای تغییر رفتار در جهت صحیح می بندد. این پیامها عبارتند از:

1- انکار احساسات فرزند
به طور نمونه فرزند:”من از مادر بزرگ بدم می آید.” والد: “چه حرف بیخودی می زنی.” فرزند:” گفتم که ازش خوشم نمی آید، همش می خواد نصیحت کنه.” والد:” اون تو رو دوست داره، خیلی بی انصافی.” فرزند:” ولی من ازش خوشم نمی آد.” والد:” دفعه آخرت باشه که پشت مادر بزرگت حرف می زنی، دیگه نمی خوام چیزی بشنوم.”

  منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-لجبازی فرزندان و مهارت های ارتباطی والدین

سنین نوجوانی دورانی بسیار آشفته است. نوجوانان در این دوره در پی کشف هویت خود می باشند، مستقل تر می شوند، نقش های مختلفی را امتحان می کنند، از لحاظ اجتماعی ریسک پذیرتر می شوند، و در پی امتحان مواد مخدر و الکل می باشند، و همه ی این موارد می تواند باعث آسیب های عاطفی به نوجوان شود.

بنابراین تشخیص آشفتگی های معمول دوران و نوجوانی و افسردگی نوجوانی بسیار پیچیده می باشد.

بر طبق گفته دکتر جین برسین، مدیر اجرایی مرکز سلامت ذهنی جوانان در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون: “برای والدین دشوار است که افسردگی نوجوانشان را تشخیص دهند، کودکان در این گروه سنی واکنش های عاطفی بالا و پایینی از خود بروز می دهند، نوجوانان در این دوره سنی بیشتر منزوی می شوند”. ولی افسردگی در نوجوانان می تواند باعث از بین رفتن نوجوان شود، این اتفاقات معمولا در اواخر دوره ی نوجوانی بین سنین 15 تا 19 سالگی بروز می کنند.

در اوایل دوره نوجوانی پسران و دختران علائم مشابهی از افسردگی را بروز می دهند. ولی پس از بلوغ، تمایل به افسردگی در دختران نسبت به پسران دوبرابر می شود، و این نسبت تا دوره ی بزرگسالی همچنان ادامه خواهد داشت. به همین دلیل دقیقا مشخص نیست، ولی به احتمال زیاد این مسئله می تواند ناشی از ترکیبی از آسیب پذیری ژنتیکی و یا عوامل هورمونی و اجتماعی باشد. دختران در این دوره نسبت به تغییر در روابط خود حساس تر می شوند، و همچنین برای داشتن اضطراب مستعدتر می شوند.

خبر خوب برای مادرها و پدرها این است که: “به خصوص برای دختران ارتباط گرم و صمیمی بین فرزند و والدین می تواند یک عامل حفاظتی برای نوجوان در برابر افسردگی باشد”.

در اینجا هشت تیپ شخصیتی نوجوان که مستعد افسردگی است برای والدین بیان می شود:

مشاهده‌ی تغییرات در نوجوان. تغییر در رفتار سرنخی است که متوجه شویم که نوجوانمان چه احساسی دارد. امکان دارد نوجوان فعالیت هایش را متوقف کند و یا اینکه به صورت ناگهانی تغییرات عمده ی شخصیتی مانند ساکت تر شدن و یا غمگین تر شدن از خود نشان دهد. بر طبق گفته ی دکتر برسین حتی ممکن است بیشتر از غمگینی معمول یک نوجوان باشد و نوجوان تحریک پذیر شود.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-هشت راهنما برای والدین در رابطه با افسردگی نوجوانان

«بازی کار کودکان است» ماریا مونتسوری

بازی برای رشد سلامت کودکان و نوجوانان ضروری می باشد. تحقیقات نشان داده است که 75 درصد از رشد مغزی پس از تولد رخ می دهد. فعالیت هایی که کودکان درگیر آنها می شوند باعث تحریک و تاثیر بر روی الگوهای ارتباطی سلول های عصبی مغز آنها می شود. این روند در رشد حرکتی ظریف و درشت، زبانی، اجتماعی شدن، خود آگاهی، بهزیستی هیجانی، خلاقیت، حل مسئله و یادگیری مهارت ها تاثیر می گذارد.

بیشترین نقشی که بازی می تواند در کودکان داشته باشد این است که کودکان را برای تصمیم گیری و تمرین فعالیت هایی که باعث تسلط آنها می شود فعال نگه می دارد. آنها باید تجربه ای از طیف گسترده فعالیت ها (هنر، موسیقی، زبان، علم، ریاضیات، روابط اجتماعی) را داشته باشند زیرا هر یک از آنها برای رشد مغز یکپارچه و پیچیده کودکان مهم هستند. بازی می تواند بین توانایی حسی- حرکتی، شناختی، اجتماعی- عاطفی ارتباط برقرار کرده و محیطی ایده آل برای رشد مغز فراهم سازد.

ارتباط بازی و رشد کودکان

بر طبق نظریه ی مونتسوری ابعاد ضروری بازی عبارتند از:
داوطلبانه، لذت بخش، هدفمند و خود به خود باشد
توسعه ی خلاقیت کودکان در مهارت حل مشکلات، مهارت های اجتماعی، مهارت های زبانی و مهارت های جسمی.
کمک به رشد خلاقیت و ایده های نو در کودکان
کمک به کودک برای انطباق با جامعه
کمک به کودک برای کنار آمدن با مشکلات عاطفی

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-ارتباط بازی و رشد کودکان

نوجوانان نیز مانند بزرگسالان ممکن است هر روز استرس را تجربه کنند و یا دگیری مهارت های مدیریت استرس می تواند برای آنها مفید باشد. بیشتر نوجوانان زمانی استرس بیشتری احساس می کنند که موقعیت موجود را خطرناک، دشوار، یا دردناک تلقی کنند و توان کافی برای مواجه شدن با آن وضعیت را در خود احساس نمی کنند. در ذیل به برخی از ریشه های استرس نوجوانان اشاره شده است:

انتظارات موجود در محیط مدرسه و احساس نا امیدی و کلافگی
احساست و تفکرات منفی در باره ی خود
تغییر در بدن آنها
مشکلات در رابطه با دوستان و یا همکلاسی ها در مدرسه
عدم امنیت در محیط زندگی یا در همسایگی
جدایی یا طلاق والدین
بیماری های مزمن یا دیگر مشکلات جدی در خانواده
مرگ عزیزان
تغییر مدرسه
فعالیت بیش از حد یا انتظارات بیش از حد
مشکل مالی خانواده
نوجوان و مدیریت استرس

برخی از نوجوانان در استرس غرق می شوند. زمانی که این اتفاق می افتد، میزان زیاد استرس که به اندازه ی کافی مدیریت نشده اند می تواند اضطراب، گوشه گیری، خشونت، بیماری های جسمی، یا روی آوردن به راه های ناسالم مقابله با استرس مانند مصرف موادمخدر و الکل را در پی داشته باشند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-نوجوان و مدیریت استرس

بس کن دیگه جیغ نکش!
ممکن است که برای شما اتفاق بیافتد. کودک شما بر روی کف زمین وسط فروشگاه دراز کشیده در حالیکه جیغ و فریاد می کشد و برای شما دردسر درست می کند. امکان دارد که بقیه ی مشتری ها بسته به تجربه شان با حالت قضاوت گونه و یا دلسوزانه به شما نگاه کنند. احساس گناه نکید، چون کودکان کج خلق پیچیده تر از بچه های لوسی هستند که به آنها گفته شده نمی توانی آن اسباب بازی را داشته باشی. پس دلیل این رفتار آنها چیست و شما چگونه می توانید این رفتار آن را تغییر دهید؟

دلایل کج خلقی
اوقات تلخی کودکان زمانی اتفاق می افتد که کودک غرق در احساساتش شده است و راهی برای آزاد سازی آن ندارد.

کودکان کوچک تجربه ی محدودی دارند و نمی توانند بین رویدادهای مهم زندگی و یا اتفاقات نچندان مهم مانند انتظار کشیدن برای چیزی تمایز قائل شوند. بعضی اوقات کج خلقی می تواند به دلیل مقابله ی کودک با تحریک پذیری زیاد یا تغییرات باشد؛ این مورد به خصوص در مورد کودکان اوتیسم صدق می کند. دلایل می توانند ساده مانند خستگی، گرسنگی، حسادت، کمبود تحریک، یا به خاطر این باشد که به توجه و اعتماد نیاز دارند. همچنین کودکان نسبت به محیطشان حساس هستند و به هر دلیلی ممکن است دچار استرس شوند، حتی اگر دلیل آن را ندانند.

برای کنار امدن با اثرات کج خلقی شما نیاز دارید بدانید که دلیل کج خلقی عصبانیت کودک است یا پریشانی او. اگر جیغ کشیدن کودک به خاطر عصبانیت باشد، نیاز است که شما کمی از آنها فاصله بگیرید. برای خوب شذن رفتارهای بد به کودک باج ندهید. در مورد رفتاری که از کودک انتظار دارید جدی و واضح عمل کنید. اگر تشخیص می دهد که باید رفتارهای جلب توجه کننده ی او نادیده گرفته شود به آنها بی محلی کنید (برای مثال فاصله گرفتن از آنها) ولی دور و برشان باشید تا احساس نکنند که ترک شده اند. همچنین اگر آنها رفتارشان را تغییر دادند آنها را تشویق کنید. رفتار خوبشان را ستایش کنید و به خاطر کارهایشان آنها را تحقیر نکنید.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-کنار آمدن با کودکان کج خلق

فرزندان های ما درحال شایسته تر شدن و مستقل‌تر شدن هستند. انها بیشتر وقت خود را به دور از نظارت ما می‌گذارنند. انها نیاز دارند تا بلوغ در حال رشد خود را بشناسند و در همان زمان انها هنوز کودک هستند و به حمایت، راهنمایی و مقررات ما احتیاج دارند. برای تنظیم محدودیتهای موثر ما باید هردو طرف این معادله را به خاطر بیاوریم.

بهترین شانس ما برای برقرار کردن قوانین موثر، از طریق بحث با نوجوانان در حال بلوغمان است با درنظرگرفتن اینکه در زندگی انها چه می‌گذرد، انها چقدر قادر به احساس مسئولیت‌های خود هستند و چیزی که ما به عنوان والدین برای دستیابی به ارامش ذهنی به ان نیاز داریم.

برخی از قوانین “موقعیتی” هستند و از یک خانواده به خانواده دیگر متفاوتند. ما این قوانین را ایجاد میکنیم زیرا بدون انها زندگی غیر قابل تحمل است و این قوانین معمولا شامل دانستن اینکه فرزندان ما کجا هستند وقتی که در خانه نیستند، اجازه نداشتن برای صحبت گستاخانه با ما و قوانین جدی در مورد تجاوز و خشونت در برابر دیگران است.

بحثهای دیگر- مانند پول توجیبی، ساعات منع رفت و امد، کارهای منزل و تکالیف – به میزان مختلفی از انعطاف‌پذیری احتیاج دارند وابسته به اینکه چقدر نوجوان مسئولیت پذیر است. تحصیلات برای تمام والدین مهم است و ما می‌خواهیم فرزندانمان در مدرسه موفق باشند و متاسفانه همانطور که انها بزرگ می‌شوند ما کنترل خود را روی اینکه انها چطور تکالیف خود را انجام می‌دهند و کیفیت کارشان از دست می‌دهیم. برای اینکه خود را ایمن نگه داریم و برای اجتناب از مجادله پیوسته، قوانین درمورد تکالیف و مدرسه باید ثابت و سازگار باشند.

والدین و معلمان: نوجوانان و مشکلات اموزشی

بهترین راه برای پیشنهاد این قوانین، بحث با نوجوانتان درمورد مدرسه، تکالیف و اهداف آینده است. اگر انها بفهمند که چرا شما نگران کارهای مدرسه انها هستید و بتوانند منافعی که موفقیت در مدرسه برای انها دارد را تشخیص دهند، شما بر یک مانع بزرگ غلبه کرده اید. یک راهی که نوجوانان تصمیم میگیرند که ایا ما بدرستی به زندگی انها علاقه مند هستیم، بوسیله قضاوت درمورد اینکه چقدر ما درگیر در فعالیتهای مهم انها هستیم، است.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-والدین و معلمان: نوجوانان و مشکلات اموزشی

وقتی نگاهی کلی به کودکان و دیگر افراد بیندازید، به اسانی می بینیم که در ساختار خود یعنی چگونگی کارکرد مغز تفاوت هایی داریم. به عنوان والدین، شما این تفاوت را در میان کودکانتان هر روزه مشاهده می کنید. پسرتان چقدر توانایی دارد و چقدر زمان صرف نوشتن انشا می کند در حالی که دخترتان به نظر می رسد که ظرف یک ساعت آن را انجام می دهد، حتی اگر او هرگز این کار را انجام نداده باشد. یا اینکه یک کودک تمام چیزهایی را که به او گفته شده به یاد دارد، در حالی که کودک دیگر به یاد ندارد و زمانی که آن را شنیده آن را فراموش کرده است.

توانایی برنامه ریزی، مدیریت زمان و به خاطر سپردن جزئیات همگی کارکردهای مغزی هستند که به عنوان کارکردهای اجرایی شناخته می شوند. کارکردهای اجرایی هم چنین شامل توانایی تنظیم هیجانات، حل مسئله، و روابط سازماندهی شده ومنعطف با دیگران می باشد . کارکردهای اجرایی نه تنها روی توانمندی های خاص کودک شما بسیار تاثیر گذارند مانند برنامه ریزی برای انجام بموقع تکالیف، بلکه نقش مهمی در تعیین موفقیت در مدرسه، کار و زندگی را ایفا می کنند.

کارکردهای اجرایی قوی به کودک شما کمک می کند که در مهارت های اکادمیک موفق تر عمل کند، با چالش های روزمره مقابله بهتری داشته باشد، و مهارت های ارتباطی انها را بهبود بخشد.

خبر خوب این است که علم نشان داده است که ما می توانیم تنظیمات مغزمان را تغییر دهیم و کارکردهای اجرایی خودمان را بهبود ببخشیم. والدینی که با کودکشان در خانه یا مدرسه به دلیل اختلال در انجام کارکردهای اجرایی دچار مشکل هستند، به وسیله ی تمرین و آموزش می تواند این عقب ماندن از دیگران را جبران سازند. تقویت کارکردهای اجرایی کودکتان را قادر خواهد ساخت که موفقیت های آکادمیکی بیشتری کسب کند، در برخورد با چالش های روزانه بهتر عمل کند و توانایی هایش را دربرقراری ارتباط با دیگران افزایش دهد- این اتفاق باعث لذت بخش تر شدن زندگی و سازنده تر شدن آن خواهد شد.

شما می توانید با استفاده از تمرینات تقویت مغز کودک این مهارت ها را در کودکتان پرورش دهید و به کودکتان کمک کنید- و هنوز بهترین شیوه برای تمرین بازی است. کودکان معمولا به وسیله ی بازی کردن به صورت طبیعی چیزها را یاد می گیرند. بازی طیف گسترده ای از تجربیات را برای کودک در بر دارد و در نتیجه با استفاده از بازی تجربه و یادگیری تشدید خواهد شد. تمرین کردن نیز مهم است. در مغز، هر فعالیتی که تکرار می شود سیستم مغز را تقویت می کند، و در دفعه ی بعد کارها را موفق تر و بهتر انجام خواهد داد. اینگونه فکر کنید که: تقویت کارکردهای اجرایی مغز کودک تفاوتی با یادگرفتن دوچرخه سواری و یا حروف الفبا به وسیله ی کودکتان ندارد. انجام آن را سرگرم کننده کنید و آن را ادامه دهید، شما کارایی آن را شاهد خواهید بود.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-شش تمرین برای تقویت مغز کودکان و نوجوانان

در کتاب حرکات هوشمندانه، دکتر هانافورد بیان می کند که بدن ما بخش عظیمی از یادگیری ما را تحت تاثیر قرار می دهد، و یادگیری چیزی جدا از کارکرد مغز نیست.

هر عصب و سلول یک شبکه است که با هوش و توان یادگیری ما در ارتباط است. بسیاری از مربیان می دانند که این فعالیت باعث تقویت تمرکز کلی سر کلاس می شود.

کارکرد شناختی در کودکان چیست؟
یک راه خوب برای توصیف عملکرد شناختی کودکان (همچنین رشد مغزی اوایل کودکی، یا رشد شناختی کودکان نامیده میشود) توانایی کودک شما برای یادگیری مهارت ها و مفاهیم جدید است.

رشد شناختی کودک به معنی توانایی کودک برای درک اتفاقاتی است که در اطراف او رخ می دهند، توانایی او برای استفاده درست از حافظه ی بلند مدت و توانایی حل مشکلات است.

انجام تمرینات ورزشی مغز با کودکان به آنها کمک می کند تا به راحتی قسمت های مختلف مغزشان را رشد دهند.

رشد مغز کودک در اوایل کودکی
هر روز شما شاهد مثال هایی از رشد شناختی و درک کودک از مفاهیم جدید و مهارت های حل مشکلات خواهید بود که در طول دو تا سه سالگی کودک رخ می دهند.

در این سن کودکان در مرحله ی تخیل هستند. آنها در مجموع هم در تفکر و هم یادگیری بهتر عمل می کنند با انجام تمرینات ورزشی و یادگیری بازی ها و یادگیری انجام فعالیت ها در مهدکودک. تمرینات ورزشی مغز همچنین باعث رشد قدرت تخیل کودک نیز می شود.

تمرینات ورزشی مغز و رشد شناختی در اوایل کودکی
تفکر نمادین
تا پیش از 18 ماهگی کودک قادر به استفاده از نمادها نمی باشد، به عبارتی دیگر او قادر است تنها در مورد اینجا و اکنون فکر کند.

اگر چیزی به صورت فیزیکی در جلوی او نباشد، او به سختی می تواند در مورد آن فکر کند.

ولی این حالت در اواسط دو سالگی تغییر می کند زمانی که کودک می تواند به تصاویر فکر کند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-کارکردهای مغزی کودک و تقویت آنها

چگونه آن را انجام دهیم!

گام اول: چیزهایی را به کودکان خود در مورد اضطراب یاد دهید.
این یک گام نخست بسیار مهم است، زیرا به کودکان و نوجوانان کمک می کند تا درک کنند چه چیزی برایشان اتفاق می افتد زمانی که آنها اضطراب را تجربه می کنند. به کودک خود اجازه دهید تا بداند که تمام نگرانی ها و احساسات بدنی که تجربه می کند، اسم دارند: اضطراب. به کودک خود کمک کنید تا واقعیت ها را در مورد اضطراب بفهمد.

واقعیت اول: اضطراب واکنشی طبیعی و سازگارانه است تا به ما کمک کند برای خطر آماده شویم.

واقعیت دوم: اضطراب می تواند به مشکل تبدیل شود زمانی که بدن ما به ما بگوید که خطری در پیش است در حالی که در واقع خطری وجود ندارد.

گام دوم: آموزش به کودک درمورد اضطراب اجتماعی
به کودک خود یاد دهید که گاهی اوقات ما از اینکه کنار مردم باشیم یا کاری را در حضور دیگران انجام دهیم، می ترسیم. این موقعیت ها می توانند احساسی را همانند بودن روی صحنه (استیج) به ما بدهند. و ما نگران این هستیم که ممکن است کار خجالت اوری انجام دهیم یا اینکه دیگران فکر بدی درمورد ما بکنند. به کودک خود اجازه دهید تا بداند که شما ابزاری به او خواهید داد تا وی را در رویارویی با اضطراب یاری دهد و به تدریج با ترس هایش روبرو شود.

به کودک اجازه دهید تا بداند که اضطراب اجتماعی معمولا شایع است و آنها تنها افرادی نیستند که چنین احساسی دارند.

راهبردهای فرزند پروری برای کودک و نوجوان با اضطراب اجتماعی

گام سوم: جعبه ابزار کودکتان را بسازید
شما می توانید با دادن ابزارهایی برای مدیریت اضطراب، به کودک خود کمک کنید. این ابزارها به کودک کمک خواهد کرد تا مهم ترین گام –رویارویی با ترس هایش- را تمام کند. برای اختلال اضطراب اجتماعی، ابزارهای موجود در جعبه ابزار عبارتند از:

ابزار شماره 1: یادگیری آرامش و ریلکس بودن

یک ابزار شامل کمک به کودکتان برای یادگیری آرامش داشتن است. دو استراتژی می تواند کمک کننده باشد:

1: تنفس آرام: کودک شما می تواند با استفاده از این استراتژی به سرعت آرام شود. برای کودک توضیح دهید که ما هنگام اضطراب، سریعتر تنفس می کنیم. این حالت ممکن است باعث شود ما احساس گیجی و حواس پرتی کنیم. که ممکن است باعث افزایش اضطراب ما شود. تنفس آرام به معنای تنفس آهسته و منظم از طریق بینی است.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-راهبردهای فرزند پروری برای کودک و نوجوان با اضطراب اجتماعی

تحریک کننده های رشد مغز کودک
در حالی که کودک وارد تولد سه سالگی اش می شود مهارت های رشد مغزی وی نسبت به شش ماه قبل پیشرفت کرده است.

حافظه ی او رشد کرده است، توانایی او در تفسیر اتفاقاتی که برای او رخ می دهد افزایش یافته است، و دارای فانتزی ها و تصور واضح، استفاده واضح از صداها در کلمات، و سطح بالای تمرکز می باشد.

او اکنون سه ساله است، کودک شما برای یادگیری همه ی مفاهیم جدید آمادگی دارد.

توصیه های کارآمد برای رشد مغزی کودک
دو و نیم تا سه سالگی
به یاد داشته باشید که کودک از تجاربی که هر روزه با شما و دیگر کودکان دارد، تکالیف روزمره و بازی هایش می آموزد.

اینها هم چنان منابع کلیدی برای تحریک رشد کودک هستند. در این زمان کودک بالغ تر است، با خشنودی و به ارامی بنشیند و برای مدت زمان بیشتری تمرکز داشته باشد، که ظرفیت یاد گیری او را افزایش می دهد.

اگر کودک شما در زمانی که نیاز به تمرکز دارد احساس بی قراری می کند، با نشستن در کنار او به کودکتان کمک کنید که مدت زمان تمرکزش را بالا ببرد.

به هر حال شما زمانی که متوجه می شوید که تمرکز او از بین می رود، یادآوری کردن به آرامی می تواند به او کمک کند که نسبت به کاری که انجام می دهد تمرکزش را حفظ کند.

چگونگی رشد حافظه
بازی هایی خاص را به منظور توسعه و بهبود حافظه کوتاه مدت انجام دهید.

برای مثال، حدودا شش تا از لوازم خانه را در سینی و جلوی کودک بگذارید. از کودک بخواهید که به سینی نگاه کند و همه ی اشیاء را به خاطر بسپرد. برای کودک توضیح دهید که سینی را از جلوی او بر می دارید، و او باید هر چیزی را که می تواند به یاد بیاورد. سپس سینی را از جلوی او بردارید.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-رشد مغز کودک، دو و نیم تا سه سالگی

آماده کردن کودک برای مهد کودک
این مسئله که والدین باید برای آماده کردن کودک برای مهد کودک نیز باید فکر کنند والدین را دیوانه می کند، آن هم برای یک صحبت کردن به صورت علمی. مطمئنا می خواهید که کودک را از نظر هیجانی آماده کنید. اما از لحاظ علمی چطور؟ آیا مهدها باید کودک را برای ورود به بحث های علمی دبستان اماده کنند؟

در واقع، تحقیقات نشان داده است کودکانی که در مهدکودک بازی می کنند از نظر اجتماعی و علمی عملکرد بهتری در پیش دبستانی و در سطوح بالاتر دارند نسبت به کودکانی که در مهد فقط بر روی فعالیت های علمی آنها توجه می شود. این مسئله نشان دهنده ی این است که کودکانی که در مهدکودک هیچ فعالیت علمی ندارند بعدا به سرعت می توانند این مسائل علمی را یاد بگیرند.

بنابراین به نظر من ایده ی آماده سازی در مهد کودک بر اساس فرضیات مسئله داری بنا نهاده شده است. در واقع مهد کودک به معنی آماده کردن کودک برای گوش دادن به معلم و آمادگی برای انجام دادن کارهایی با دیگر کودکان است.

اما از انجایی که در برنامه های درسی مهدکودک ها در کشور ما بر این اساس است که کودک باید چیزهای خاصی را بیاموزد، بسیاری از والدین در رابطه با بردن کودکان به مهد کودک هایی که مخصوص امادگی دبستان هستند دچار اضطراب می شوند. خوشبختانه، چیزهایی که انتظار دارید که کودکتان در مهدکودک یاد بگیرد چیزهایی هستند در طی فعالیت های روزمره کودک به راحتی می تواند آنها را یاد می گیرد، فقط با پرسیدن («آن حرف چیست؟»)

بنابراین چرا زمانی را صرف یاد دادن اعداد، حروف الفبا، رنگ ها، شکل ها و سکه ها صرف نکنیم زیرا این کارها می تواند برای شما و کودکتان سرگرم کننده باشد. لطفا او را امتحان نکنید، یا مبادرت به استفاده از فلش کارت ها برای یادگیری او نکنید. کودکان وقتی چیزی را در حال انجام و فعالیت می بینند سریعتر یاد می گیرند مثلا کلمه ی ت مثل تراکتور! یادگیری را برای کودک سرگرم کننده کنید اینها چیزهایی هستند که زمانی که کودک به مهد کودک می رود به او یاد می دهند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-چگونه می توانم فرزندم را برای مهد کودک آماده کنم؟

تسهیل پیوند کودک با معلم و همکلاسی هایش
کودکتان دیگر مثل یک بچه ی بزرگ هر روز به مدرسه می رود. اما به جای شور و اشتیاقی که شما انتظار آن را دارید، بسیاری از روزها به خصوص روزهای شنبه را می بینید که کودکتان با گریه و یا دل درد به مدرسه می رود. او تمارض نمی کند. این عکس العمل به دلیل اضطراب هایی است که بر روی بدن کودک تاثیر می گدارد، و این اضطراب ها به خصوص در کودکان ممکن به ناراحتی معده منجر شود. ولی نگران نباشید، این مسئله که کودکان برای رفتن به مدرسه نیاز به کمک ها و سازگاری هایی داشته باشند غیر معمول نیست. در اینجا ده نکته بیان شده است که در این رابطه می تواند کمک کننده باشد.

1. تسهیل برقراری ارتباط کودک با معلمش.
کودکان نیاز دارند که با یک بزرگسال که به آنها احساس امنیت می بخشد ارتباط برقرار کنند. بنابراین زمانی که آنها با والدینشان نیستند، نیاز دارند که دلبستگیشان را به سمت معلمشان سوق دهند، و یا اینکه انها ممکن است انقدر اضطراب داشته باشند که نتوانند آرامش خود را به دست بیاورند و به فرایند یادگیری بپردازند. اگر شما متوجه شدید که کودکتان از رفتن به مدرسه احساس خوبی ندارد، بلافاصله با معلمش مطرح کنید. فقط کافی است که به معلمش بگویید که به نظر می رسد که فرزندم هنوز خود را با مدرسه اخت نکرده است، و شما امیدوار هستید که او بتواند توجه ویژه ای به کودکتان داشته باشد که کودکتان احساس کند که در خانه ی خودش است. هر معلم با تجربه ای این مسئله را درک می کند و توجه بیشتری برای کمک به کودکتان خواهد کرد. بسیاری از معلم‌ها کارهای ویژه ای به کودک می سپارند، که کودک می تواند با آن ارتباط برقرار کند و هر روز می تواند وظیفه ی خود را انجام دهد.

2. برقراری ارتباط کودک با دیگر کودکان
کودکان نیاز دارند که حداقل با یک کودک ارتباط برقرار کنند. اگر متوجه شدید که فرزندتان با این مسئله مشکل داردبا معلمش در میان بگذارید. از کودکتان بپرسید که کدام یک از بچه های مدرسه را دوست دارد که برای بازی کردن دعوت کند. اگر کودکتان در رابطه با پاسخ دیگر کودکان برای دعوت به بازی احساس راحتی ندارد، شما می توانید همواره یکی از کودکان را با مادرش بعد از مدرسه به بستنی دعوت کنید، یا اینکه برخی از اقوام را برای شام شب جمعه دعوت کنید.

شما تنها نیاز دارید که پیتزا تهیه کنید، و بعد از صرف شام، کودکان در اطراف خانه مانند دو دوست قدیمی با هم به بازی و مسابقه خواهند پرداخت. و چه کسی می داند؟ شاید شما و دیگر والدین بتوانید این مسئله را به این راحتی حل کنید.

3. به کودکتان راه حلی را نشان دهید که بتواند در طول روز به شما فکر کند
برای بسیاری از کودکان، بزرگترین چالش خداحافظی کردن و جدا شدن از والدین است. یک مراسم جدایی ترتیب دهید، مانند بغل کردن یا گفتن: «من دوست دارم، تو منو دوست داری، روز خوبی داشته باشی و من ساعت 3 تو را می بینم!». بیشتر کودکان دوست دارند که یک عکس خانوادگی در کیفشان داشته باشند. همچنین بسیاری از کودکان دوست دارند که علامت یا چیزی مربوط به والدینشان در جیبشان داشته باشند، مانند یک قلب کاغذی که کلمه ی عشق بر روی آن نوشته شده است، یا سنگی که آن را با همدیگر در ساحل پیدا کرده اید، اینها چیزهایی هستند که اگر کودک احساس تنهایی کرد به وسیله ی آنها می تواند اطمینان خود را به دست اورد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-ده نکته برای سازگار شدن کودک با مدرسه

والدین حتما بخوانند:
اختلال بیش فعالی و نقص توجه یک اختلال متداول است که در کودکان بیشتر شایع است. بر اساس امار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها CDC در سال 2011، 6.4 ملیون کودک 4 تا 6 ساله تشخیص اختلال بیش فعالی را گرفتند. در حالیکه در مورد این اختلال چیزهای زیادی به گوش می رسد، باورهای غلطی پیرامون این اختلال وجود دارند و یک برچسب مشخص نیز هنوز باقیست. ما در این مقاله یک سری باورهای غلط پیرامون این اختلال را مطرح کرده و دیدگاه درست در این باره را به شما نشان خواهیم داد:
باور غلط: کودک من بیش از حد فعالیت دارد

پس احتمالا ADHD دارد.
کودکان ذاتا پرانرژی و گاهی حتی خشن هستند. اگر رفتار خارج از عرف تنها نشانه بیش فعالی بود تشخیص اختلال و مرز آن بر اساس شدت برای یک فرد متخصص بسیار سخت می شد.
بیش فعالی و کمبود توجه واقعا یک اختلال است، دلایل بیشماری هستند که منجر به این می شوند که کودکی مشکل توحه داشته باشد، مانند اضطراب یا خواب ناکافی، اما ADHD خود به تنهایی یک وضعیت است که شرایط خاص خود را داراست. تشخیص این اختلال نیازمند مشاهده نشانه های متعدد در شرایط چندگانه و هم چنین شواهدی مبنی بر نقص معنادار می باشد.
نشانه های اصلی ADHD کم توجهی، بیش فعالی و تکانشگری می باشند. این نشانه ها می توانند به سه صورت ظاهر شوند: بی قراری مداوم، پرت شدن حواس به راحتی، و مشکل در منتظر ماندن در صف و …
حقیقت: تشخیص بیش فعالی رو به افزایش است.
ADHD یکی از شایع ترین اختلالات روانپزشکی در جمعیت جوان است. یک مطالعه نشان داده بود که میزان رشد ADHD از 2003 تا 2011 به 43 درصد رسیده است، اگرچه این امار می تواند ناشی از گرایش بالای متخصصین در تشخیص این اختلال باشد. بدون شک گرایش زیادی در تشخیص موارد بیش فعالی و کمبود توجه وجود دارد، و داروهای محرک برای بهبود این وضعیت به صورت نامتعارف تجویز شوند، درمان موثر نخواهد بود و می تواند منجر به نادیده گرفتن سایر عوامل در محیط کودک که استرس زا هستند شود؛ مانند نگرانی های درونی، تضادها در محیط خانواده و اختلالات یادگیری.

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-اختلال بیش فعالی و نقص توجه: باورهای غلط و حقایق

افزایش هوش افراد به دوران بچگی آنان بستگی دارد .

برخی از بازیها باعث افزایش هوش آنها شده که والدین نقش مهمی دارند.

یکی از بازیهایی که باعث رشد خلاقیت کودک میشود شن بازی است .

بریدن و چسباندن اشیاء با وسایل دور ریختنی ، ایجاد آوا برای تولید صدا به کودک می آموزد

تا از هر وسیله ای استفاده خلاقانه انجام دهد.

رشد خلاقیت کودک با شن بازی
باز با دکمه باعث رشد خلاقیت میشود ولی باید توجه داشت که والدین نظارت کنند تا کارها را درست انجام دهند.

وسایل موسیقی برای رشد خلاقیت کودک اهمیت دارد وقتی که کودک با اسباب بازی خود صدا تولید میکند ،

آواز میخواند درحال نشان دادن استعداد خود است که شما با تحسین و توجه آن را پرورش دهید.

برای فرزند خود داستان تعریف کنید و فضای خود را تصویرسازی کنید زیرا کودک هرچه به شخصیت ها آشناتر باشد

توجه بیشتری به داستان دارد و خلاقیت ذهنی او رشد میابد.

اجرای نمایش به کودک کمک میکند خودش را جای شخصیت های مختلف قرار دهد

منبع:  مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-رشد خلاقیت کودک با شن بازی

** برای کودکان بزرگترو نوجوانان، تفکر واقع گرایانه برای نوجوانان را ملاحظه کنید.

به طور کلی کودکان نگران ، متفاوت از دیگر کودکان فکر میکنند. برای مثال انها میتوانند به راحتی 101 راه برای اشتباه انجام دادن کارها پیدا کنند. همچنین انها تمایل دارند تا دنیا را تهدید امیزترو خطرناکتر ببینند. اگر یک پدر یا مادر، دیر به خانه بیاید، یک کودک مضطرب ممکن است فکر کند که “مامان تصادف کرده!”. چیزی که کودک شما به خودش میگوید ” گفتگو با خود” نامیده میشود. کودکان مضطرب تمایل به گفتگوبا خود منفی و مضطرب دارند. برخی مثالها شامل:

من در امتحان رد میشوم.
چی میشه اگه من نتونم این کار رو انجام بدم.
هیچ چیزی به خوبی کار نمیکنه.
آنها مرا دوست ندارند.
من احمقم.
من مریض میشم و میمیرم.
اون سگ میخاد منو گاز بگیره.
تشخیص گفتگو با خود برای کودکان مهم است ، زیرا افکار مضطرب منجر به احساس اضطراب میشود که باعث رفتار نارحت میشود. برای مثال:

موقعیت= روز اول مدرسه

افکار مضطرب:

افکار:
وقتیکه من در مدرسه هستم یه اتفاق بد برای مادرم می افتد!

احساسات :
ترس اضطراب نگرانی

رفتار:
نرفتن به مدرسه

اوقات تلخی

گریه

روش دیگر

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-تفکر سالم برای کودکان کوچکتر

حتی به عنوان کودک نوپا، خیلی از کودکان دلبسته ی دوری گزین قبلا خوددار شده اند. «بزرگسالان کوچک زودهنگام». همانطور که اشاره شد، اصلی ترین روش دفاعی دلبستگی که کودکان دوری گزین اختیار می کنند این است که هرگز در ظاهر میلی به نزدیکی، صمیمیت، عاطفه یا عشق نشان نمی دهند. هرچند در سطحی از روانشناسی، زمانی که ضربان قلب و واکنش های پوستی گالوانیک آنها در طول تجربه های جدایی آزمایشی اندازه گیری شد، آنها به اندازه ی دیگر کودکان واکنش و اضطراب نشان دادند. کودکان وابسته ی دوری گزین مایل به نزدیکی هستند، سعی می کنند به چهره ی وابستگی خود نزدیک باشند، با وجود اینکه غیرمستقیم با آنها تعامل دارند یا وابسته اند.

در یکی از این آزمایش ها، روش «موقعیت عجیب»، نظریه پرداز دلبستگی مری آینسورث، واکنش های یک ساله ها در طول تجربه ی جدایی و دیدار دوباره را مشاهده کرد.نوزادان دوری گزین وقتی مادرشان به اتاق بر می گردد«دوری می کنند یا به طور فعال از ارتباط برقرار کردن با مادرشان اجتناب می کنند.» طبق نظر دن سیگل زمانی که پدر مادر ها دور هستند یا حضور ندارند، حتی نوزادان خیلی کوچک «به طور حسی اینطور دریافت می کنند که پدر و مادرشان نمی خواهند آنها را بشناسند که با حس عمیق پوچی آنها را ترک کرده اند.»

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-چه رفتارهایی درکودکان با دلبستگی دوری گزین همراه می شود؟

انجام بعضی از بازیها باعث افزایش تمرکز میشود مانند ساختن حباب موجب میشود کودک هیجان زده ومورد کنجکاوی قرار بگیرد.

کشیدن اشکال هندسی رنگی و نوشتن اعداد بر روی آن و از کودک بخواهید آن را مرتب کند

این کار روی هوش کودک تاثیر میگذارد. با استفاده چوب کبریت اشکال هندسی درست کنید

و در داخل جعبه به صورت منظم بچیند ، بطری هایی با سایز مختلف تهیه کنید و درب های آنها را باز کنید

و از فرزند خود بخواهید درب های بطری را در زمان معین ببندد این کارآشنایی کودک به منظم بودن و افزایش سرعت او میشود.

بازی با بادکنک و قرار دادن آنها کنار هم براساس اندازه و رنگ، آشنایی با برگهای درختان ، چشم کودک خود را ببندید

و اشیای متفاوتی را در دست او بگذارید و او حدس بزند، این فعالیت ها باعث بیشتر شدن تمرکز و دقت کودک میشود.

خواندن کتاب برای کودک موجب بهتر شدن کلام او میشود و اگر از کودکی شروع کنید به کتاب علاقه پیدا میکند ،

همچنین کلام خوب به دانسته های کودک کمک میکند. اگر میخواهید کودکان به کتاب علاقه داشته باشد

اشتیاق خود را به کتاب نشان دهید تا از شما تقلید کند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-۵ راه حل برای زیاد شدن دقت کودک

عدالت در مشاجره کودکان
مشاجره کودکان در سن های مختلف برای پدر و مادر غیرقابل تحمل است

که گاهی اوقات از روی حسادت اتفاق می افتد.

در مشاجره پسر کوچک معمولا به دنبال جلب توجه و لوس کردن خود نزد خانواده است

که خانواده ها باید مسائل عاطفی را بین آنها به طور برابر توجه کنند.

هیچ وقت آنها را به رقیب هم برای بروز دادن استعداد ها ندانند.

در مشاجره کودکان نباید عجولانه تصمیم رفت

و با خونسردی به قضاوت آنها پرداخت. به مستقل بودن آنها احترام بگذاریم

و قوانین اجتماعی و دفاع کردن از حق خود را به آنها آموزش دهیم.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-عدالت در مشاجره کودکان

کودکان آن چیزی می شوند که ما هستیم نه آن چیزی که ما میخواهیم ، کودکان از والدین الگو می گیرند

که والدین با وقت گذرانی در فضای مجازی باعث می شوند کودک هم تمایل پیدا کند.

از اشتباهاتی که والدین باعث می شوند نوجوان به سمت فضای مجازی گرایش پیدا کند ،

تشویق آنها برای درس خواندن از طریق موبایل ، تبلت یا لپ تاب و دیگر لوازم دیگر است.

با خرید موبایل و آزاد شدن فرزندان در فضای مجازی باعث می شود ارتباط آنها با خانواده کمتر شود و فرزندان ارتباط به جز خانواده داشته باشند.

اعتیاد فرزندان به فضای مجازی
اثرات ضرر آور آزاد شدن فرزندان در فضای مجازی شامل :

رابطه با بزرگسالان ، رابطه با جنس مخالف ، شکست خوردن عاطفی و آسیب رسیدن جنسی به کودک است.

کنترل مخفیانه فرزندان، وقتی فرزندان از وسایل الکترونیکی استفاده می کنند والدین در معرض دید آنها باشند ،

میتوان از اتفاقات ناخوشایند جلوگیری کرد.اعتیاد فرزندان به فضای مجازی

والدین باید بیشتر اوقات فراغت خود را با فرزندان بگذرانند و ارتباط خود را در فضای مجازی را هدفمندبکنند ،

زیرا فرزندان روابط اجتماعی را از کودکی توسط والدین یاد می گیرند.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-والدین در اعتیاد فرزندان به فضای مجازی موثر هستند

والدین برای شکل گرفتن شخصیت و رشد فرزند خود باید ارتباط عمیقی با آنها برقرار کنند

که یکی از این نوع روابط ، ارتباط کلامی است.

یکی دیگر از نوع ایجاد یک رابطه با فرزند محبت فیزیکی است که شامل : بوسیدن و نوازش می باشد،

که در ایجاد ارتباط عمیق با کودک میتواند موثر باشد.

شکل گرفتن شخصیت فرزند
هرگز محبت افراطی را با ابراز احساس به کودک اشتباه نگیرید ، محبت افراطی انتظار و زیاده خواهی را در کودک به وجود می آورد

که این امر پیامد منفی در کودک ایجاد می کند و در تعامل با دیگران در آینده به مشکل بر می خورد.

بزرگترین سرمایه گذاری برای کودک گذاشتن وقت مناسب برای اوست که در شکل گرفتن شخصیت اوبسیار اهمیت دارد.

اختصاص دادن یک دقیقه وقت در دوران کودکی بالاتر صدها وقت در دوران نوجوانی است.

بچه ها کسانی را دوست دارند که وقت بیشتری برایشان می گذارند و با آنها بازی می کنند

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-بهترین راه کار برای شکل گرفتن شخصیت فرزند

کودک برای تسلط پیدا کردن بر والدین در هنگام غذا خوردن بهانه می گیرد

ولی والدین باید در نظر بگیرندکه هرگز برای کودک خود چند نوع غذا را پیشنهاد ندهند

بلکه یک نوع غذا برای تمام اعضای خانواده درست کند ،

پدر و مادر باید در برخورد با کودک هماهنگ باشند و به جایگزینی اقدام نکنند.

دلیل بهانه کودک
اگر کودک در خوردن غذا حس نا مطلوبی نسبت به غذا دارد طرز پخت را تغییر دهید و به میل او درست کنید.

هنگامی که کودک غذای خود را خوب می خورد از او تعریف کنید

ولی در مواقعی که میل به غذا ندارد هرگز به او وعده ندهید

زیرا باعث می شود یاد بگیرد که در هنگام غذا خوردن به خواسته او عمل شود.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-دلیل بهانه کودک در هنگام غذا خوردن چیست؟

یکی از بخش های مهم در اتاق کودک اهمیت به جنس ، رنگ و اندازه پرده در اتاق کودک است.

زیرا توجه داشتن به دکوراسیون کودک موجب سلامتی جسم و روح کودک می شود.

مهم ترین چیز در دکوراسیون کودک این است که پرده کودک به خاطر مسئله بهداشت ، قابل شستن ،تنوع و شاد باشد

و از الیاف طبیعی تهیه شود.

رنگ شاد اتاق کودک
انتخاب رنگ برای کنترل رفتار پرخاشگرانه کودک از اهمیت بسیاری برخوردار است .

رنگ های آبی ، زرد و رنگ های شاد دیگر از رنگ های کودکانه محسوب می شود

البته باید برای استفاده از این رنگ ها اصولی رعایت کرد . هیچ وقت از رنگ قرمز خالص برای اتاق کودک به کار نبرید

چون باعث تحریک کودک میشود و رفتار پرخاشگری کودک و فعالیت بیش از اندازه او را افزایش می دهد.

منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان- رنگ های شاد را در اتاق کودک